XVIII. yüzyılın son yarısı ile XIX. yüzyılın ilk yarısı arasında yaşamış olan Molla Halîl es-Siʻirdî, önemli Osmanlı âlimlerinden ve Şark medrese geleneğinin temel halkalarından biridir. İlmî ve tasavvufî eğitimini doğduğu yer olan Bitlis’in [Hizan] yanı sıra Van, Siirt, Cizre, Musul ve İmâdiyye gibi bölgelerde alan Molla Halil, tedrîsât faaliyetlerinin çoğunu Siirt’te yürütmüş ve bundan ötürü “es-Siʻirdî” nisbesiyle anılmıştır. O, söz konusu medrese geleneğinde “eş-Şevkî”, “Allâme”, “Üstâzu’l-kull fi’l-kull”, “Seyda” gibi lakaplarla bilinmektedir.
Molla Halil es-Siʻirdî, İslâmî ilimlerin hemen hemen hepsinde, irili-ufaklı kırkı aşkın eser -ki bunların ekserisi el yazmadır- telif eden çok yönlü bir müelliftir. Eserlerinin çoğunda yazı dili olarak Arapçayı, bir kaçında Kürtçeyi; edebî tür olarak da hem “nesir” hem “nazm”ı kullanmıştır.
Molla Halil es-Siʻirdî; ilmî kişiliği, eserleri ve tedrîsat faaliyetleriyle, kendi döneminde ilmî hareketliliğe ivme ve canlılık kazandırmıştır. Eğitim müfredâtının yenilenmesi, eğitim sisteminin dizayn edilmesi gibi hususlarda, Molla Halil’in medreseler üzerindeki dönüştürücü etkisini müşâhede etmek mümkündür. Nitekim günümüze kadar intikâl etmiş olan medreselerin ilmî icâzet silsileleri, büyük ölçüde kendisine dayanmaktadır.
Molla Halil es-Siʻirdî; telif, şerh ve hâşiye geleneğinin son temsilcilerindendir. Onun, Osmanlıların buhranlı bir dönemine tekâbül eden bir dönemde, âsitâneden uzak bir mıntıkada münzevî/mütevâzı bir hayat sürmesi, ilmî birikiminin, eserlerinin ve ilim dünyasına katkılarının, hak ettiği ilgiyi görmemesine yol açmıştır. Bu sempozyumda, Molla Halil’in ilmî mîrâsının keşfedilmemiş yönlerinin, akademik bir perspektifle gün yüzüne çıkarılması hedeflenmektedir. Bu çerçevede sempozyumda Molla Halil’in tarihî şahsiyeti, ilmî kişiliği, eserleri ve etkilerini konu alan bildirilere yer verilecek ve nihayetinde bu bildiriler kitaplaştırılarak ilim dünyasına sunulacaktır.